De filosofische benadering
 

De filosofische benadering, de theoretische benadering, en de prachtische benadering.

Prachtische benadering vind ik prachtig gevonden.

Zelf ben ik meer van de filosofische benadering. Zet het verschijnsel op afstand en ga het verschijnsel schouwen. Gewoon de werkelijke werkelijkheid na bootsen.

De wijsheid die er uit voort komt mag je filosofie noemen. (verlangen en het streven naar kennis en wijsheid) Dus niet aan mij vragen, ik ben al tot zelfkennis gekomen. Maar zélf het verschijnsel wat je bent (aan) schouwen.

Alleen maar zo spijtig dat dat hier niet tot uiting komt...

Dat kun jij niet zien omdat je het directe zien niet hebt. Je gaat nog helemaal op in de verschijnselen.

Bassie is een perfecte voorbeeld van hoe iemand is die alleen beweert zelfonderzoek gedaan te hebben, en die alleen een beetje er over filosofeert. Hij is wel scherp, en begrijpt wat 'zelfonderzoek' inhoudt, dus theoretisch kan hij ook daar over vertellen.
Aan de praktische kant, komt hij net niet aan toe.

Zegt het verschijnsel Bassie...

Denk je echt dat hijzelf begrijpt wat zelfonderzoek inhoudt???

Theoretisch begrijp hij echt heel goed. Maar als iemand (bassie dus)zichzelf net niet aangaat, ontbreekt er ook aan volkomen begrijpen.
Bassie heeft ergens een 'afslag' gemist toen hij bij zichzelf onderzocht, en kwam daardoor uit op de ander.
Vanaf toen, is zijn blik steeds op de omgeving gericht, terwijl zijn eigen onderzoek niet voltooid is.
Hier op het forum staart hij naar andere users.
Best wel jammer, hij was zo dichtbij..

Zelfonderzoek vraagt iets wat Bassie niet bereid is op te geven.
Dus Neen, hij begrijpt het dus niet..

Benadering is altijd subjectief (persoonlijk) en heeft dus ook niets met waarheid te maken.