Ter verduidelijking in algemene zin. In ieder mens zijn innerlijk twee vermogens werkzaam:
-Het vermogen om waar te nemen: Kenvermogen
-Het vermogen om vormen te scheppen: Vormend vermogen.
Wie in het innerlijk verkeert zal bemerken dat het zijn zich bevindt in het Kenvermogen. (Ik ben bewustzijn.)
Het centrale ego meent dat hij zijn gedachten is (vormen, beelden).
Wat er innerlijk in werkelijkheid kan plaats hebben is dat we onze eigen gedachten/beelden waarnemen. De gedachten of gevormde beelden, dat ben ik niet!
Het kenvermogen zelf kan gekend worden door het te zijn.
Het vormend vermogen kan nooit gekend worden, omdat iedere gedachte over het denken zelf ook al weer een gedachte is. Het blijft onbereikbaar voor het 'zijn'.
Bovenstaande maakt dat als men kenvermogen is men een afstand zal bemerken tussen kenner en gekend beeld/gedachte. Er moet dus boven kenner/het gekende nog iets uitgaan. Dat is Advaita (niet-twee)
|