Ook al zou er wel het verlangen zijn om te doorgronden waar het denken vandaan komt. Deugdelijk onderzoek laat zien dat dat onmogelijk is. De "bron van denken" (wat ik het vormend vermogen noem) overdenken is al weer een gedachte.
Uitsluiten is de enig toegankelijke weg. Je onderzoekt iets (in dit geval het denken) en komt tot weten waarom het vormend vermogen niet gekend kan worden. Alleen de vormen kunnen gekend. Gedachten zijn ook vormen.
In het 'er zijn' is tevens het kennen van de gedachten. (Ik kan dus nooit mijn gedachten zijn noch iets wat ik zelf bedacht heb.)
Bovenstaande dringt vervolgens weer dieper door in de eigen geest.
|