Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
Je communiceert altijd voor onwetenden, niet voor hen die al weten.
Het ego legt direct beslag op een super-ik.
Iets wat in zichzelf is deugt per definitie. Het kan zich immers niet vergelijken met iets buiten zichzelf. En dat laatste is het kenmerk van zelven: zelven meten zich voortdurend met andere zelven buiten zichzelf.
Daarom is zelfkennis vooral afscheiden: het op zich-zelf gaan.
Hetgeen ook verklaart waarom er uiteindelijk zo veel lijden aan te pas komt.
De onderzoeker voelt die verlorenheid en eenzaamheid.
De tijdens het onderzoek opgewekte deugd krijgt precies op het moment van de totale lediging van zelf 'concretisering' omdat het als Waarheid de door het zelf achtergelaten ruimte in neemt.
|
Ik heb niet eerder aanleiding gevonden om op je te reageren, je verwoordde het altijd prima. Nisargadatta's 'super-ik' betekent voor mij dat er iets de baas is boven het 'ik', iets dat het 'ik' op de achtergrond schuift als niet zijnde de kapitein op het schip. Wanneer gedegen zelfonderzoek gedaan wordt, en dat 'ik' onderwerp is van onderzoek, lost dat 'ik' zich vanzelf op. Het gaat dus feitelijk om diegenen die het gedegen zelfonderzoek niet gaan doen vanwege dat prominent aanwezige 'ik'. Het 'ik' verzet zich namelijk altijd. De oplossing die ik voor ogen heb is de weerstand van het 'ik' zichtbaar maken. Nog beter is het aan te tonen wat de instandhouding van dat 'ik' aan energie kost en hoe onhebbelijk dat 'ik' in de dagelijkse praktijk is. Ik gooi steeds de onhebbelijke ego-eigenschappen voor het voetlicht om dat aan te tonen.
Ego's blijken vervolgens blind voor deze onhebbelijkheden omdat ze daar al decennia mee werken en het normaal vinden. Hier blijkt dat alleen maar nog meer egogedragingen uit te lokken en dat wijt ik aan de leden die helemaal niet de intentie hebben te weten willen komen wat ze zijn. Het is dus geen materiaal om forumtechnisch te begeleiden. Moeten we daar dan weer proberen een andere ingang te vinden? En dat met een nieuw door je geïntroduceerd woord 'deugd' dat bij mij de keerzijde, ondeugd, niet sporen en inferieur, oproept.