Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sam
Lieve Bassie, de wijze heeft net zomin als waarheid deugd nodig
Waarheid is, deugd schuwt waarheid niet, en visa versa
Ik denk je wel te begrijpen. In waarheid.
|
Waarheid 'is' niet, in Waarheid staat het éne niet tegen over het andere.
We bespreken hier de kwestie van de onderzoeker die het 'ik' voorbij wil steken.
Allereerst: dat kan helemaal niet. Het laatste stukje naar Waarheid is het lastigste, omdat het niet gezegd kan worden. Iedere actie van het 'ik' om het 'ik' voorbij te steken is een actie van datzelfde 'ik. En is dus gedoemd te mislukken. Waarheid is immers geen conceptuele 'substantie' noch is Waarheid als object waar te nemen. Waarheid is zijn/is noch worden.
Er is dus 'iets' nodig wat
buiten het zelf staat. Maar wat toch intern aanwezig is. Het 'zelf' dient uit zijn laatste hokje gehaald te worden en dat kan het 'zelf' niet doen.
Wie het zelf heeft onderzocht en weet dat het het zelf is wat tegenover de 'ander' staat weet ook waar de oplossing ligt van deze onmogelijkheid. Deze onderzoeker laat zich aantrekken door de morele kracht van de deugd. Deze onderzoeker beoefent de deugd zonder voorwaarden te stellen, zonder op resultaat uit te zijn.
Hierdoor -maar dat is voor mij een vaststelling achteraf- verschuift het brandpunt van het bewustzijn van 'mijzelf' naar 'de ander'. Door de deugd "te laten geschieden" lost binnen bewustzijn de tegenstelling "ik en de ander" op.
En hier herhaal ik nog maar eens mijn standpunt: wie meent het eigen 'ik' te moeten minachten, veronachtzamen of verketteren heeft iets niet begrepen. In het voorstellingsbeeld van enkelvoudig bewustzijn worden alle zelven (lichamelijke verschijningen) naast elkaar gezien. Inclusief de verschijning welke 'ik' niet-ben. Enkelvoudig bewustzijn stelt niet de ene zelf tegenover de andere zelf. Het is het 'zelf' die dat doet.
Er dient dus kennis tijdens het onderzoek te ontstaan van de
gerichtheid (brandpunt) van bewustzijn. De deugd helpt de onderzoeker daarbij. Door verschuiving van het brandpunt van bewustzijn van het 'zelf' naar 'de ander' ontstaat die (interne) kennis.