Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Laurens
Dat het tegenover de ander staat doet er nog even niet toe. De ander erbij halen is geen optie om voorbij het 'ik' te komen. Ook deugd gaat dat niet doen.
|
Mijn onderzoek staat dan diametraal op jouw onderzoek. Mijn zelf reflecteerde op 'de ander'. Daarmee stond het (mijn) 'zelf' tegenover de ander. De 'ander' bleek het
bewustzijn van een (mijn) zelf te versterken.
Citaat:
|
Ik ben in mijn onderzoek het 'ik en de ander' niet tegen gekomen. Het is ook geen issue in gedegen zelfonderzoek dat in de eigen beslotenheid plaats vindt.
|
In mijn onderzoek heeft het 'ik en de ander' een prominente rol gespeeld. Toen ik door kreeg dat het
ik was die middels het reflecteren op de ander zichzelf 'tot stand bracht' stopte ik met reflecteren op anderen. De versterking van een
bewustzijn van een zelf nam af en zodoende verlegde het
zintuigelijk bewustzijn zich naar de 'ander'.
Met de wijsheid achteraf heb ik tientallen jaren terug een verschuiving in
bewustzijn teweeg gebracht door te stoppen met reflecteren en waarmee de
deugd zich vanzelf presenteerde. Mocht het woord 'deugd' je niet aan staan dan kun je een ander woord verzinnen. Maar je begrijpt ook wel dat het hier niet over betekenissen van woorden gaat.
Citaat:
|
Het maakt mij niet uit hoe realisatie bereikt wordt als het maar bereikt wordt, maar ik zie hier (als wijze om het 'ik' te omzeilen) niet zo veel heil in, eigenlijk helemaal geen. Als het lukt moet het onderzoek niettemin dan, in aansluiting daarop, nog gedaan worden.
|
Het verbaast mij. In het directe zien is geen enkele reflectie aanwezig. Mocht je dit niet herkennen, dan verstaan we niet hetzelfde onder het directe zien.
Middels het niet-reflecteren op de 'ander', maar ook het niet-reflecteren op verleden en toekomst en het niet-reflecteren op 'de wereld' komt de realisatie tot stand. Daarom is Waarheid ook zonder gerichtheid, het doet zich op hetzelfde moment voor als dat het (tot dusver reflecterende) zelf collapst.