Linksom of rechtsom, we zullen dat 'zelf' 100% moeten begrijpen. Het 'zelf' ontwikkelt zich in onze jeugd en m.n. in de puberteit. En dit zelf gaat niet *poef* zomaar vanzelf weg. We zijn zelf de scheppers van dit zelf en alleen het onklaar maken van dit zelf doet het zelf begrijpen. Dat heet dan weer onderzoek-doen.
Het onklaar maken van het zelf kan niet op dezelfde wijze als dat we het geschapen hebben. De natuur waarin we leven brengt met zich mee dat de buitenwereld niet altijd te vertrouwen is en dat mensen niet altijd te vertrouwen zijn. (Logisch met al die zelven.) Het is ook logisch dat een zelf noodzakelijk is. Het zelf moet immers zien te overleven in deze wereld.
Door het onklaar maken van de werking van het zelf gaat men het zelf ook begrijpen en tendeert men naar niet-zelf. Het begrijpen van zelf doet ook het niet-zelf begrijpen. Begrijpen kan de mens op 2 manieren: het vergelijken van de ene situatie met de andere: hier zelf met niet-zelf.
En de andere wijze is het niet-zelf
zijn. In dat 'zijn' is geen plaats voor 'worden'.
Citaat:
1) Je bent niet dit, want dan zou je alleen maar een verschijnsel zijn
2) Je bent niet dat, want dan zou je alleen maar een ander verschijnsel zijn
3) Je bent niet allebei, want dan zou je alleen maar de verschijnselen zijn
4) Je bent niet geen van beiden, want dan zou je alleen maar de Leegte zijn
|
5. Je bent wel een niet-zelf.