Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond
Aart had het over kind mechanismen. Kind mechanismen zijn scriptjes die nog steeds spelen vanuit het verleden. In tegenstelling tot wat jij hier beweerd zijn ze alles behalve dood. Ze vragen steeds om aandacht om gehoord te worden. Wat Aart deed was ze niet ter zijde schuiven maar er juist de aandacht op vestigen zodat je er door middel van aandacht kon ontmantelen/verwerken/verteren waardoor ze verdwijnen, met andere woorden een praktische aanpak.
|
Ja, zo noemde hij dat! Dat ze om aandacht jengelen klopt. Dan wil zo'n vermaledijd mechanisme dat ik een user zus of zo aanspreek. Ik zie het voor wat het is: een jengelend en zich herhalend scriptje wat de vermeende wil wil opleggen aan een andere user.
Dood. Net zo dood als het apparaat waar ik nu op schrijf.....
Overigens ben ik niet van het Aart-type. Als verschijnsel behoudt ik mijn eigenaardigheden. Ik vind het wel leuk om over zelfkennis te schrijven. Juist omdat velen van jullie het totaal ontbreekt aan iedere vorm van zelfkennis.
Dus mocht er een wonder gebeuren en iedereen hier is volgende week gerealiseerd dan zit ik hier voor de kat zijn viool te schrijven en is de lol er van af. Maar dat risico durf ik wel te nemen!