Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door marie
Hier afkomen dat een persoon, een zelf niet bestaat op het niveau van waarheidsvinding en dan zeggen dat wat zich afspeelt voor de neus van die iemand of dat zelf dat niet bestaat wel van belang zou zijn...
|
Mooi hè? De dualiteit speelt zich voor de neus van het enkelvoudig bewustzijn af. Juist als je geen persoon meer bent openbaart zich dat.
Dat is het 'ziende oog', Marie. Als dat ziende oog ergens naar kijkt dan doet dat niks bij of af aan hetgeen het ziende oog ziet.
Wel of niet kijken beroert het ziende oog niet. Kijkt het ziende oog naar een koe in de wei dan blijft het ziende oog gescheiden van de koe en is er toch één mee.
In het één zijn is het ziende oog een koe-oog, maar richt het ziende oog haar blik op de nabij staande molen dan is het ziende oog een molen-oog.
Pure mystiek is het! Eén met alles wat het waarneemt en toch gescheiden!
Enkelvoudig (non-duaal) in het waarnemen, meervoudig (dualistisch) in dat wat het waarneemt.
Tijdloos als waarnemer neemt het 'ziende oog' de tijd en de vormen in de tijd waar.
Jij als persoon zijnde strompelt maar voort
in de tijd. Arme jij...