[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waar er hier tot niks wordt gekomen is dat te wijten aan het niet doen van gedegen zelfonderzoek. Nergens anders aan.

Je kunt mijn manier van schrijven niet volgen vanwege een mankerende perceptie en legt de oorzaak van dat onvermogen bij mij. Je zegt dan voor anderen te spreken maar die hebben weer andere onvolkomenheden niet die van jou. De hoofdoorzaak van het niet kunnen toetreden van het gesproken en geschreven woord is ego. Vervuld van zichzelf is er geen ruimte voor iets anders. Voorts is er op dit forum een neiging tot alsmaar discussiëren alsof dat jou of willekeurig wie dan ook iets zou kunnen brengen. Ik doe daar aan mee uit gebrek aan iets beters, namelijk doen van gedegen zelfonderzoek. Standpunten verdedigen is niet mijn sterkste zijde, dat heb ik afgeleerd, en uiteraard loopt de wisselwerking dan ook regelmatig vast. Ik snap wel dat het jou en anderen te doen is om verstandelijke communicatie ik echter heb niks met redeneren. Mijn aanwezigheid is gericht op het begeleiden van gedegen zelfonderzoek hetgeen dus helemaal niet aan bod komt. Mijn hoop en intentie is vervolgens dat er ergens iemand is die hier leest en die aangesproken wordt door hetzelfde verlangen wat mij heeft aangezet, te weten willen komen 'wat' ik ben. Voor diegene sta ik klaar.

Ik wijt het onvermogen dit te kunnen begrijpen (het voert verder dan begrijpen) aan de onmogelijkheid dit verstandelijk te kunnen benaderen. Het Waarheid herkennen heeft dan wel geen grammatica maar wel taal nodig omdat dit nou eenmaal een plaats is zonder fysieke aanwezigheid. Het geschrevene kan iets in de mens losmaken aan gevoel maar kan ook appelleren aan een innerlijk Weten. Dat Weten staat los van enige kennis en wordt dan ook met een hoofdletter aangeduid om het te onderscheiden. Dat Weten heeft iedereen in zich maar is niet overal tot ontwikkeling gekomen, Wanneer Weten zonder verstandelijke benadering Weten elders bereikt is er sprake van Waarheid herkent Waarheid. Maar goed dat is hier ook al *tig keer uitgelegd, de eigen vervuldheid belemmert alsmaar de opname ervan met als gevolg een zich eindeloos herhalende klacht omtrent hetzelfde.

Het is alleen maar voor ego pijnlijk dat het ergens niet toe in staat zou kunnen zijn dus zet het zich daartegen af. Om dus te verklaren waarom iets niet kan toetreden moet ik wijzen op ego als zijnde de poortwachter. Dat er veelvuldig over het inferieure karakter van ego wordt gesproken steekt wederom ego. In zo'n vicieuze cirkel hangen wij hier doorgaans.

Oké.

Waarheid is van geen betekenis..
Dat is het kwartje wat valt of niet valt.
Zo moeiteloos..
En toch zo ontiegelijk moeilijk, omdat betekenis zichzelf niet kan weerleggen. Elke weerlegging voed en scherpt eenvoudig het betekenis geven. Een no wat out toestand.