Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Laurens
Zelfs de woorden 'ik' en 'mijn' komen daar niet voor.
Je komt tot het besef dat alles (alle kinderen) mijn kinderen zijn.
|
Zelfs een ik die tot een besef komt, komt daar niet voor. Dat doet zich allemaal voor binnen het functionele: het geheel natuurlijk en vanzelf verantwoordelijkheid blijven opnemen voor de kinderen die biologisch uit jezelf zijn voortgekomen. Dit gaat perfect samen met het besef dat het in Werkelijkheid niet "mijn" kinderen zijn of zoals je wil: "dat alles (alle kinderen) mijn kinderen zijn." Het is niet zo dat het één zomaar wordt ingewisseld met het ander. Het één wordt gerelativeerd (niet meer voor Werkelijk gehouden) door het ander, maar blijft zich op geheel natuurlijke wijze wel voordoen. Ook dat is vast te stellen.