Citaat:
|
'Weten het 'weten te zijn is daarom ook nog een fantoom van de ervaring/belevingswereld.
|
Omdat ik het vaak over 'weten' heb verdient dit een explicatie.
Zoals gezegd 'Het is niet een 'ik' die praat, er is praten, geen 'ik'.' en om die reden is er ook geen 'ik die weet', vandaar 'weten' en niet 'ik weet'. Maar als het 'ik' uit je verdwenen is is er natuurlijk niks op tegen te zeggen 'ik weet' want er is geen subject dat zich het fenomeen heeft toe geëigend. Het onderscheiden of er een 'ik' in de mededeling schuilt is uitermate moeilijk vast te stellen. Je hoort zo iemand dan zeggen 'ik ben Bewustzijn' of ik ben 'Waarheid' of 'God'. Pure hoogmoedswaan voor de gelover in het bestaan van 'ik'. Want die denkt dat het 'ik' zich de goddelijke hoedanigheid heeft toegeëigend, terwijl de werkelijkheid is dat er geen 'ik' meer is te bekennen.
Denken het weten te zijn als fantoom van de ervaring/belevingswereld behoort zeker tot de mogelijkheden. Vandaar het advies 'onderzoek die gedachte op waarheid'.
Citaat:
|
Iemand die zegt: "Ik bén bewustzijn" is dus onwetend. Zo iemand zegt feitelijk: "Ik ben de wereld". Van alles wat zich in de wereld voordoet ben je je namelijk bewust. Je hebt 'weet' van wat de wereld te kennen geeft. Weet hebben van het 'weten' zelf is maar voor weinigen weggelegd.
|
Iemand die zegt 'ik ben bewustzijn' is iemand waaruit de 'ik' is verdwenen en die behoort vanaf dat moment niet langer tot de wereld maar tot het grote geheel, ook wel Bewustzijn genaamd.
Niettemin blijft deze abstractie zich bewust van de aanwezigheid van de wereld omdat die zich aan hem voordoet. Ont'dekt is dan wel dat de 'ik' en daarmee 'de wereld' niet bestaat, maar deze vreemde werkelijkheid doet zich niettemin aan hem voor en noemt deze derhalve 'vermeend'.
Denken weet te hebben van het weten behoort als fantoom van de ervaring/belevingswereld zeker tot de mogelijkheden. Vandaar het advies 'onderzoek die gedachte op waarheid'.
Citaat:
|
Waar 'de wereld' kan worden erkent daar kan 'de wereld' net zo goed worden ontkent, same same but.. different.
|
Ook deze dualistische mogelijkheid ontspringt aan de geest van een gelover in het doen. Geloof je in het bestaan dan is daar automatisch het er- en ontkennen, voortspruitende uit de dualiteit. Waar hier gesproken wordt over het niet bestaan van 'ik' of de 'wereld' is dat een uitvloeisel van het doen van gedegen zelfonderzoek, niet een doener die zich bedient van zijn geloof.