[Laurens]

Het is goed om te zien dat je, ondanks je inzicht dat er geen ‘ik’ is, toch blijft oefenen. Dit is namelijk het doel van boeddhistische bevrijding: niet alleen het inzicht krijgen dat het ‘ik’ niet bestaat, maar ook het effectief verminderen van de neiging te blijven identificeren met wat zich ondanks dit inzicht voort blijft doen. Dit kost tijd en oefening. Het blijven oefenen, zelfs als het lichaam aan het sterven is, draagt daartoe bij. Ook als het lichaam nog niet gestorven is, draagt oefening bij aan het uithollen van zulke neigingen. Door deze beoefening, en niet alleen door inzicht, zal wat zich voordoet geleidelijk aan zijn pluimen verliezen (in plaats van er nog meer bij te krijgen) en kan bevrijding een feit worden, niet door wat zich voor blijft doen dat gaat wanen al bevrijdt te zijn.

Het stokpaardje van Dorje 'ben je er, dan ben je er nog niet'. De neigingen hebben je nog in zijn greep dus blijf vooral oefenen. Echter realisatie is geen gefragmenteerd gebeuren, je doorziet of doet dat niet. Maar dan struikelen we weer over het boeddhistisch bevrijden en is daar dan wel realisatie mee bedoelt? Bevrijden is voor mij een werkwoord en als de identificatie ermee is en je van alle ongerief verlost wil worden is dat een levenslang bezigheid. Dat is omdat er een 'iemand' is die iets overkomt en dat heet geen realisatie te zijn. Kortom het streven naar bevrijding is geen realisatie.

Spreken we over neigingen dan hebben we het namelijk over de honger van het 'ik' naar een comforttabel leven, aanzien en vervolgens macht. Doen we gedegen zelfonderzoek dan zijn deze neigingen, gezien de aard van dat onderzoek, al 'doorzien'. Er is daarvan geen na-ijlen of iets dat nog weer een grondige beoefening behoeft. Je moet dat onderzoek nog wel eerst doen.

Om kennelijk reden van twijfel over zichzelf was Dorje op dit forum gebrand op het wijzen van de valkuil tot ego neigingen zonder deze ooit aan te tonen want dat kon hij niet. Dit forum heeft als speerpunt het onderzoeken van egoneigingen (omdat deze het doen van zelfonderzoek ondermijnen) en deze werden dan ook herhaaldelijk voor het voetlicht gebracht. En dit dan zonder interesse voor het aantonen daarvan door Dorje want dat zou hem dan z'n stokpaardje kunnen ontnemen.

Al dit geschrijf is noodzakelijk vanwege het niet in Waarheid zijn.
Waarom is het verlangen daar dan niet op gericht in plaats van op het alsmaar meer kennis daarover opdoen om er eindeloos op een forum over te kunnen blijven oreren?