Citaat:
|
The knowing essence of mind, the one who knows, is the only stable Realisty.
|
De personificatie met 'the one' doet deze 'waarheid' geen goed. De kop van dit draadje heeft de personificatie eruit gehaald 'datgene wat weet'. Hier doorgaans Bewustzijn of ook wel Zelf of God genoemd, is die one who knows. Het is datgene dat geheel buiten het persoonlijke bewustzijn, het persoonlijke zelf staat en dientengevolge dan ook met een hoofdletter wordt geschreven.
The knowing essence of mind, the one who knows, is the only stable Realisty.
Citaat:
|
The true nature of the citta cannot be expressed in words or concepts.
|
Het is moeilijk om Citta te omschrijven want er is geen equivalent in het normale spraakgebruik. Concepten als mind, ziel of geest missen allemaal te kwintessens. De connotatie limiteert hun definitie want de citta is geheel zonder beperkingen. De geest is geen goede vertaling van citta want de geest is instabiel, oftewel veranderlijk (vandaar ook dat 'wat veranderlijk is dat ben je niet'). De citta bestaat zonder enig verband met tijd en plaats en vanuit een werelds perspectief bestaat het niet. Er wordt dan ook gezegd de citta liever maar onvertaald te laten want het onvertaald laten is beter dan een misleidende interpretatie of voorstelling daarvan hebben. Onbegrip vermomt als kennis leidt nooit naar waarheid. Waar ik aan wil toevoegen dat geen enkele kennis tot waarheid (in absolute zin) leidt. Afijn ik ga het allemaal niet vertalen maar we noemen Citta hier Bewustzijn. En het als Bewustzijn benoemen heeft natuurlijk om dezelfde redenen zijn beperkingen.
Kort samengevat, de stille aanwezigheid ook wel aangeduid met het niets of de leegte is als het onbeweeglijke scherm in de bioscoop en datgene wat we werkelijk zijn en dat wat we waarnemen, de veranderlijke werkelijkheid van de daarop geprojecteerde film, dat zijn we niet.