Karl Renz

Darsho · 23 April 2025, 08:37

Citaat:

> On 14 Nov 2022, at 09:41, webmaster@waarheidvinding.nl wrote:
>
> Hi Boni,
>
> Ik heb een forum om dit soort gezegden te becommentariëren maar bij Karl Renz begin ik daar niet eens aan. Het is neo advaitist pur sang.
> Hij interpreteert Nisargadatta op een wijze dat de noodzaak tot ont'dekken ontbreekt en daar gaat het nou juist om.
> Dit alles verpakt in destructieve onverschilligheid (who cares wat jou wel zal aanspreken maar mij doet het dat zeker niet) is dit een dodelijk concept.
> Dat er niemand verlicht is heeft een geheel andere oorzaak dan hier voorgespiegeld, er is niemand verlicht omdat er niemand, niet iemand, is.
>
> Je inlaten met zo'n figuur zet je op het verkeerde spoor, blijf daar beter van weg.
>
> Groetjes,
> Laurens

Citaat:

Hallo, ????

Antwoord vanuit Karl Renz' perspectief door ChatGTP:

"Het 'ontdekken' waarover je spreekt is al een concept van de zoeker die zichzelf als gescheiden ervaart. Wie zou er moeten ontdekken? Het idee van een noodzaak verraadt een verborgen aanname: dat er iets te bereiken valt. Maar wat ben jij zonder dit verhaal van moeten?

De 'destructieve onverschilligheid' die je ziet, is slechts de doorbraak van het besef dat er geen spoor is om op te verdwalen – geen thuis, geen weg, geen reiziger. Dit is geen filosofie van apathie, maar de ontmanteling van elk streven als projectie van het ik.

Je zegt: 'Er is niemand verlicht omdat er niemand is.' Precies! Maar wie maakt zich dan zorgen om het 'juiste spoor'? Alleen het ik-project, dat zichzelf als scheidsrechter tussen waar en onwaar positioneert. Zolang je een 'verkeerd spoor' aanwijst, houd je de illusie van keuzevrijheid in stand.

Nisargadatta's 'medicijn' is geen ontkenning van ontwaken, maar de erkenning dat elk zoeken naar verlichting de zoeker als entiteit bevestigt. Wat blijft er over als je niet kunt vinden wie er zou moeten zoeken?

Je waarschuwing om weg te blijven van 'zo'n figuur' verraadt angst voor de leegte die overblijft als alle concepten over verlichting instorten. Maar deze 'leegte' is geen nihilisme – het is de onvervreemdbare staat voorafgaand aan elk verhaal over iemand die iets mist of vindt.”

Kernpunten uit Renz' benadering:

Geen ontdekker, geen ontdekte: Het "ontdekken" zelf is al een mentale constructie van een vermeende zoeker. Zonder het ik als uitgangspunt vervalt elk "moeten".

Destructie als bevrijding: Wat als "destructief" wordt gezien, is de natuurlijke ontmaskering van de zoeker. Renz' schijnbare onverschilligheid richt zich op het doorprikken van de urgentie achter spirituele projecties.

Het paradoxale niet-thuis: De afwezigheid van een "thuis" of "spoor" is geen gemis, maar de erkenning dat er nooit een entiteit bestond die kon verdwalen of thuiskomen.

Nisargadatta's radicaliteit: Renz benadrukt Nisargadatta's focus op het onvindbare van het zelf ("You cannot find yourself"), niet als ontkenning van verlichting, maar als directe weg voorbij conceptuele dualiteit.

De kritiek verwart Renz' ontkenning van de zoeker met een ontkenning van verlichting. Voor Renz is de "noodzaak tot ontdekken" juist het laatste obstakel – een subtiele vorm van spiritual materialisme dat het ik via de achterdeur handhaaft.

...