Wat zou Boedhha daar van vinden?

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Buddha Amitabha

Zonder een nooit aflatende en negatieve strijd aan te gaan tegen het zelfkenners fenomeen, want deze mensen mogen immers aannemen en geloven wat ze willen, is het opvallend dat de zelfkenners nooit een fout (kunnen) toegeven, zich nooit kwetsbaar kunnen opstellen. Nergens zie ik een excuus van hun op dit forum dat ze het wellicht bij het verkeerde eind hadden. Altijd is het devies om de gevierde Verlichte uit te hangen. Toegeven dat je er soms faliekant naast zit komt niet voor in de vocabulaire van de zelfkenner, want dat zou betekenen dat men van het gevierde voetstuk moet afdalen naar de gewone mensenwereld. En dat betekent gezichtsverlies. Gewoon zijn of zelfs doodgewoon is niet populair, steeds moet gewag worden gemaakt van hun bijzondere plaats.

Het is duidelijk dat deze persoon Buddha Amitabha afgaat op hetgeen voormalige leden van dit forum aan indrukken achterlaten. Dat wat ze laten zien heeft echter geenszins te maken met de zelfkennis die hier wordt bedreven.

Wat betreft dat 'geloven' wat ze willen. Vanwege de omstandigheid dat gedegen zelfonderzoek uitwijst dat het 'ik' nergens is te vinden moet er in het gekende leven sprake zijn van een geloof in het bestaan van een 'ik'. Dat is hetgeen wat eenieder feitelijk doet, geloof hebben in z'n bestaan en de aanbeveling is onderzoek dat. Dus niet geloof maar wat je wilt.

Wat je hier vooral niet aanbevolen wordt is te wijken voor de absurde wensen van ego om met alle egards behandelt te worden, dus ja we zijn soms wat bot, maar hé we zijn er bekend mee dat het 'ik' niet echt bestaat. Als het steekt bot te worden behandelt onderzoek dan waar het steekt, wat is dat dat er zo van upset raakt. Kijk niet naar buiten maar zoek intern naar een reden.

Maar verdient het, gezien de gevarieerdheid, geen aanbeveling niet alles was met zelfkennis te maken heeft over één kam te scheren en mijnheer Laurens, die daar niet deelneemt, buiten schot te laten

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door langkwaat

Kortom, Maharaj zou de boeddhistische analyse herkennen en aanvullen: zowel in Advaita als in het boeddhisme is het autonome ego een illusie, en ware bevrijding ligt in het doorzien van deze illusie en het herkennen van de onderliggende werkelijkheid van bewustzijn.

Ik geloof dat er verschillende soorten Ik gevoel moeten worden onderscheiden. Er is het duidelijk zelf-bewustzijn met diens duidelijke besef van Ik ben. Volgens mij ontstaat dit als de geest met een bepaalde begeerte landt op een object van aandacht, bijvoorbeeld op gedachten, emoties. Dit komt met het gevoel, innerlijk besef dat je als een soort innerlijke wezentje ziet, hoort, voelt en kent of de eigenaar bent van emoties, gedachten etc.

Ik geloof zelf dat de Boeddha leert dat we inzicht kunnen krijgen in het feit dat dit een illusie is. Ja, in lijn met de leraren die je aanhaalt. Er is niet echt een innerlijk wezentje dat ziet, hoort, voelt en kent en eigenaar is van iets, hoewel de beleving dit wel opdringt als waar en werkelijk. Iemand die het brein ontleedt in reepjes heeft nog nooit dat wezentje gevonden.

Het mooie is dat je het niet hoeft te hebben van horen zeggen, maar zelf kunt ont'dekken.

Is dan het hele Ik besef illusoir? Ik geloof van niet. Dat wat kent is er maar het is geen wezentje wat kent, maar er is wel een soort helderheid en vermogen tot kennen, en ook een vermogen met wijsheid te navigeren door het leven of om te gaan met het gekende. Het is alleen niet een wezentje. Het vermogen om met wijsheid te navigeren door het leven is niet wat lijden veroorzaakt maar voorkomt.

In deze lijn is er dus nooit werkelijk een wezentje in de beleving hoewel we dit wel zo ervaren. Maar ook dit beleven van een wezentje als kenner en eigenaar, is een constructie die onder voorwaarden ontstaat. Dit echt zien en beseffen is ook weer een aspect van voorwaardelijk ontstaan zien en echt kennen. Voorwaardelijk ontstaan zien, is de Dhamma zien.
Wijsheid heeft voorwaardelijk ontstaan tot haar object. Het doorgrondt ...als dit dan dat..

Dit betekent ook dat het lijden niet komt door een Ego dat zich eenzaam en geïsoleerd voelt want dit is nooit werkelijk ontstaan. Het lijden ontstaat doordat de indruk is ontstaan dat we als een soort innerlijk wezentje bestaan. Kortom: de geest is begoocheld geraakt over haar eigen natuur. Want het is geen Ik dat ziet, hoort, voelt en kent.
Hoe ontstaat begoocheling? Door begeerte. Door begeerte heeft de geest, het kennen, de neiging/tendens ergens naar uit te gaan en met de aandacht er op te landen, en dit geeft een gevoel die landing komt met een gevoel dat het Ik als wezentje iets ziet, hoort, voelt en kent.

De sutta's noemen dit onwetendheid-contact. Op basis van het soort contact waarin een element van begeerte zit (de geest die naar iets uitgaat) ontstaat een gevoel van Ik zie, Ik hoor, Ik voel, Ik ken. En van daaruit gaat het snel verder met allerlei vervolg ideeën als: Ik ben dit en dat...Ik kom dit en dat tekort, Ik ben minderwaardig, superieur en gelijk aan anderen. Allemaal hebben dat soort ideeën onwetendheid-contact als voorwaarde. Al die ideeën nemen aan dat er echt een wezentje Ik is.


Ik geloof wel dat de meest basale kenfunctie van de geest diens receptiviteit is. Ik vermoed dat de Pali sutta's dit uitdrukken in termen van : het verlangenloze, tekenloze, lege, ongerichte.
Dus, ik denk dat je kunt zeggen dat elk moment van bewust iets gewaarworden (een geur, vorm/kleur, smaak, idee, emotie etc), elk moment bewustzijn-van-iets, evolueert vanuit een basis functie van de geest die alleen maar receptief is, ontvankelijk. In de basis is dit kenvermogen van de geest volgens mij nog zonder verlangens, betekenis, leeg en nog niet ergens op gericht.
Maar ontstaat een moment bewustzijn-van-iets (vinnana) dan is dat wel een kenmoment met verlangen, niet leeg, met betekenis en een kenmoment gericht op iets.

Ik denk dat jouw leraren de receptiviteit van de geest de onderliggende werkelijkheid van Bewustzijn noemen. Ik denk dat latere boeddhisten dit de natuur van geest noemen.

Is receptiviteit nou door de Boeddha onderwezen en gezien als letterlijk het Absolute? Ik denk sowieso wel dat je kunt zeggen dat je dit het conditie-loze kunt noemen, het ongeconditioneerde omdat receptiviteit nog vrij is van hebzucht, haat en begoocheling en de tegendelen (alobha, adosa en amoha), vrij van alle anusaya, vrij van 4 asava, vrij van de 3 tanha's.
Het is alleen maar ontvankelijk van nature.

Het zou me niet heel erg verbazen dat 'iemand' die verwijlt in sannavedayitanirodha (de beeindiging van perceptie en gevoel) eigenlijk, in een staat is van die pure receptiviteit.
Die zouden de leraren van de Boeddha niet kennen. Ook die pure receptiviteit is niet-zelf, anatta. Het zou ook niet goed zijn dit te zien als "dit ben Ik, dit is mijn zelf", volgens mij.

Ik weet niet of de Boeddha echt leert dat dit het Absolute is...of dat hij er naar verwees als het ongeborene, ongemaakte, ongewordene etc. omdat het een aspect is van kennen, cognitie dat vooraf gaat aan alle belevingen/gewaarwordingen, en dus ook in die zin het ongemaakte en ongecreerde kan worden genoemd. Dus, waar gewaarwordingen, belevingen dan het gemaakte, geproduceerde, voortgebrachte represeneert (sankhata), is het puur receptieve aspect van de geest in de cognitie niet iets wat niet kan worden beschouwd als het gemaakte, geconstrueerde.

Is het eeuwig, altijddurend, permanent, het Absolute, het Zelf.


Bron

Ik ben van de korte lijntjes en hou eigenlijk niet van langdurig gefilosofeer, maar dit getuigd van een aardig staaltje (aan een eigen brein ontsproten) inzicht. Weliswaar met behulp van de leringen door Boeddha, maar toch. Wanneer je te weten wilt komen 'wat' je bent is het niet echt noodzakelijk minitieus en in alle details uit te pluizen wat je wel of niet bent. Met je geloof en aannames onderzoeken kom je veel sneller vooruit. En 'weten' dat je niet het veranderlijke bent sluit dit soort onderzoeken gewoon bij voorbaat al uit. Maar inzichtelijk is het wel.

[Laurens]

Omdat er niets daadwerkelijk te controleren valt, zeer zeker op een forum als dit niet, kan Jan en alleman gewoon simpelweg beweren dat men Verlicht is, als gevolg van die-en-die spirituele ervaring, enzovoort. Ik heb al vaker aangegeven dat een toets pas kan worden toegepast op iemand die zich voorstaat als zijnde Verlicht in de directe persoonlijke confrontatie. Onder sociale druk kunnen we zien of een zogenaamd Verlichte inderdaad echt Verlicht is. Eigenlijk valt iedereeen uiteindelijk door de mand, want je kunt in je denken wel menen dat je Verlicht bent en vol vrede en compassie, maar in sociale situaties blijkt over het algemeen dat mensen gewoon geen haar beter zijn dan wie dan ook.

Het zal jou in het kader van 'gedegen zelfonderzoek' worst (moeten) zijn wat anderen beweren. Het gaat niet om anderen en wat die vinden, daarom is al dat geleuter door meningen te vergelijken op een forum dan ook volstrekt zinloos. Doe gewoon gedegen zelfonderzoek.

Er zit zoveel aan vast omdat de zelfkenners ook geloven dat je pas werkelijk inzicht, ware kennis of wijsheid kan hebben als je jezelf kent als het Absolute en het Absolute kent als jezelf.

Het gaat helemaal niet over kennis, noch inzicht, en dus ook niet over jezelf 'kennen' als het absolute. Het gaat over ZIJN en wel van het Absolute, of zoals hier vaker gezegd 'in Waarheid zijn'.

[Darsho]

Vooruit Laurens,


wat heb jij hier weer op te zeggen? ????
Verzin is wat anders dan “doe gedegen selfondersoek” hé!

Maar wat metafysici ook verzinnen, de bedoeling is eigenlijk dat mensen worden wijsgemaakt dat alles met reden gebeurt en eigenlijk ook goed is zoals het is.
Er wordt een soort groot verhaal opgetuigd dat acceptatie moet ondersteunen.

Boeddha doet dit niet. Hij zag heus wel in dat vrede dat gebaseerd is op een soort groot verhaal niet echt vrede is natuurlijk.
Terecht vind ik..

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Vooruit Laurens,


wat heb jij hier weer op te zeggen? ????
Verzin is wat anders dan “doe gedegen selfondersoek” hé!

Indien je te weten wilt komen wat je bent doe dan gedegen zelfonderzoek.
Maar dat wil je niet, je ego wil zich in stand houden en liever duelleren met woorden dan aan zichzelf verliezen. En er zijn voldoende technieken om daaraan te ontsnappen. Het gaat helemaal niet om het hebben van een visie, noch om die met elkaar in overeenstemming te brengen.

De vraag is nog maar of degenen op het Boeddha forum wel de intentie hebben om te weten te komen 'wat' ze zijn. Ze zijn zo begaan met het lijden dat de mens overkomt dat het lijkt of ze een beter leven na streven. Dat overigens hun goed recht is waarmee jij je niet hebt te bemoeien.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Indien je te weten wilt komen wat je bent doe dan gedegen zelfonderzoek.
Maar dat wil je niet, je ego wil zich in stand houden en liever duelleren met woorden dan aan zichzelf verliezen. En er zijn voldoende technieken om daaraan te ontsnappen. Het gaat helemaal niet om het hebben van een visie, noch om die met elkaar in overeenstemming te brengen.

De vraag is nog maar of degenen op het Boeddha forum wel de intentie hebben om te weten te komen 'wat' ze zijn. Ze zijn zo begaan met het lijden dat de mens overkomt dat het lijkt of ze een beter leven na streven. Dat overigens hun goed recht is waarmee jij je niet hebt te bemoeien.

Ik dacht het wel, je kan weer niets anders verzinnen dan "doe gedegen selfondersoek" (in de onderbroek / Marc - Mara) ! ????


Bijlange niet, lang kwaat (boeddha is god) en BA (Jezus is de enige zoon van god) hebben niet de intentie om te weten te komen “wat” ze zijn.
Ze willen nog geeneens het opstapje van Byron Katie nemen. ????


Hé wacht, ik heb mij niet te bemoeien met hun obsessie rond LIJDEN???
Dan heb jij je ook niet te bemoeien met of iemand wel of geen gedegen selfondersoek doet hé.
Wat “de wereld” doet zijn jouw zaken niet!

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Hé wacht, ik heb mij niet te bemoeien met hun obsessie rond LIJDEN???
Dan heb jij je ook niet te bemoeien met of iemand wel of geen gedegen selfondersoek doet hé.
Wat “de wereld” doet zijn jouw zaken niet!

Daar bemoei ik me ook niet mee, althans niet meer.
Wanneer je echter dit forum bezoekt dat gaat over de intentie 'te weten komen wat je bent' bemoei ik me uiteraard wel met dat gebeuren.
Vrijwel niemand is daarin geïnteresseerd dus heb ik me hier afgezonderd.

Ik had wel belangstellend in de leer van Boeddha om redenen dat hij wel eens de intentie kon hebben gehad mensen (die dat wensen) tot realisatie te brengen. Alleen lijkt het, tot op heden, daarover niet te gaan. Maar de bijdragen van langkwaat over hoe Boeddha gedacht moet hebben over beëindiging van het lijden zijn er niet om te bekritiseren maar om tot je te nemen. Het is althans niet aan jou om hem te beleren, maar zo beschouwd hij dat ook niet, alles bij hem is een stimulans verder te zoeken.

Oorspronkelijk geplaatst door langkwaat

Jij wilt het niet overwegen @ervaringsgetuige, en denkt dat ik een sektarist ben, maar ik zie gewoon dat de Boeddha een diepere kijk had op de oorzaak van lijden dan jij en de meeste mensen denken. Want die gaat echt niet alleen over het lijden wat je nu ervaart, maar ook over wat je al in veel eerdere levens hebt ervaren en ook nog gaat ervaren.

Begeerte als oorzaak/herkomst van lijden (tweede edele waarheid) is iets heel diepzinnigs, vind ik. Je moet hierover meer denken in termen van voeding. Zoals brandstof vuur voedt. Zo voedt begeerte de lijdenspiraal. Het functioneert in het leven als een soort brandstof. Het gaat veel verder dan je niet verzetten of zondermeer alles accepteren wat gebeurt.
Maar jij wilt dit niet overwegen en onderzoeken. Je gaat liever tegen mij tekeer als de sektarist, de zich aan boeddhisme vastklampende sukkel. Dat is jouw keus.

Maar voor mij is dit een heel wezenlijk iets wat hoort bij het begrijpen van de vier edele waarheden en begeerte als oorzaak van lijden.
Denk er over als voeding. Als je vuur steeds voorziet van nieuwe voeding, nieuw hout, zal het doorbranden. Zo moet je begeerte ook zien als de tweede edele waarheid van de oorzaak van lijden.
Je moet het niet letterlijk zien als DE oorzaak. Er zijn veel condities die een rol spelen bij het ontstaan van lijden maar het gaat er om wat de lijdenspiraal voedt.

Denk wat je wilt over mij. Ik deel iets met je waarvan ik zelf geloof dat het waardevol is te delen maar als jij of anderen er niks mee willen, het zei zo.

De Pali Boeddha's analyses over de oorzaak van lijden waren zo dat lijden zelfs niet stopt als je bewusteloos bent en geen bewuste gevoelens, waarnemingen en Ego besef hebt. Dit komt omdat begeerte als voeding dan helemaal niet verdwenen is ! Het ligt allemaal subtieler dan mensen denken naar mijn smaak. Want wat aan energieën bij je is, opgepot als karmisch wilspotentieel (plannen, intenties, neigingen die je had en sterk hebt gemaakt), dat gaat na de dood weer functioneren als een ondersteuning of basis van een nieuw moment bewustzijn na de dood. Misschien wordt je nu geboren in een lagere of hogere wereld dan het bestaan als mens. Maar de lijdenspiraal is niet verbroken. Als je mensen zoals Katie of Krishanmurti leest dan lijken zij te denken dat met de dood alles ophoudt en dat lijden alleen iets is van dit leven.

Er is niet echt 1 oorzaak voor lijden. Noch onwetendheid, noch begeerte, noch bewustzijn, noch gevoelens, noch emoties, noch....maar je kunt het veel beter zien als een wiel dat in beweging blijft omdat er steeds energie aan wordt toegevoegd. Dat hele gebeuren is waarom lijden niet eindigt. In dat perspectief moet je begeerte als oorzaak van lijden zien vind ik/

Het kan best zijn dat weinig mensen hier gevoel voor hebben en eigenlijk alleen maar over lijden kunnen denken als iets 1. menselijks, 2. alleen iets mentaal en 3. alleen iets van dit leven maar dat gaat mijns inziens voorbij aan wat de de Boeddha volgens de sutta's zou hebben gezien en geleerd.

De begeerte die oorzaak is van lijden (zie de tweede edele waarheid) is eigenlijk heel wat anders dan emotionaliteit bij wat je hier en nu ervaart (voorkeur en afkeer en onverschilligheid bij wat ervaren wordt). Je kunt ook niet zeggen dat de begeerte die oorzaak is van lijden hetzelfde is als het bewuste geloof in je gedachten of belevingen. Je kunt eigenlijk ook niet zeggen dat de oorzaak van lijden zit in het bewustzijn. Nee, als je bewusteloos zou sterven dan nog is dat wat de lijdenspiraal voedt, niet verdwenen.

Het is belangrijk te weten volgens mij dat de Pali Boeddha niet echt leert dat er 1 oorzaak is van lijden, bijvoorbeeld, onwetendheid functioneert als conditie voor begeerte maar begeerte ook weer voor onwetendheid. Maar ook bewustzijn met verkeerd begrip functioneert als oorzaak van lijden. Ook onwetend zintuiglijk contact. Ook diepe drijfveren (sankhara's).
Begeerte functioneert als voeding van de lijdenspiraal.

Bron