Gurdjieff en Ouspensky

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je leest slecht Renoir. Ik heb niets met Guru's.

Wat voor mij het boek van Ouspensky betekent heeft, is juist het onder ogen zien van dat wat naar mij terug verwezen werd.
In mijn onderzoek, nam ik dat wat ik daar las mee, onderzocht ik, en herkende ik als iets wat bij mij ook aanwezig was, en nog is. Ik heb het nu over de toestand van slapen.
De term 'slapen' heeft mij het meest getroffen. Later, toen ik een YouTube klip van
J. Krishamurti bekeek, zag ik letterlijk onder ogen dat ik sliep. Een gedeelte van mij viel in slaap tijdens het aanschouwen, alsnog bleef een ander gedeelte van me alert, en miste ik geen woord dat uitgesproken werd.
Zulke inspirerende personen, hebben iets waardevols achter gelaten. Vraag jezelf af waarom jij steeds zoiets waardevols van waarde wilt ontdoen, en alleen maar gericht blijft op hun ego. Zegt dat ook niet iets over jou?

Leraars, wijze mensen, inspirerende figuren, zijn een schat voor ons mensen. Niets mis mee met iets aanhoren, en op waarheid onderzoeken.
Het onderzoek is al moeilijk zat, en bijna onmogelijk, ik heb aan het begin van mijn proces dankbaar gebruik gemaakt van een paar waardevolle wegwijzers, zoals Bhagwan Sri Rajneesh, Ouspensky en J. Krishnamurti..

Ik ervaar niets om me heen als verheven ethiek, maar als kansen, gelegenheden, en mogelijke inspiratiebronnen en wegwijzers.
Daar waar ik zelf niet meer zie, open ik mijn ogen voor een aanwijzing dat met mijn innerlijke resoneert.

Dat je niks met Guru's hebt komt dan goed uit.

Als het naar je terug verwijst is het, zoals gezegd, dan toch goed, al bedoel ik dat niet in de zin om de aard van de verschijnselen (die je helemaal niet bent) zoals de toestand van het slapen te onderzoeken. Je bent dus aan het vergelijken geweest en hebt nu bevestiging dat wat er bij jou gaande is elders eveneens wordt ondervonden. So what ?

Tja als dat je 'dingetje' is en dat inspirerend vind wie ben ik om te ontmoedigen. Het hoort alleen niet bij dat wat ik voorsta dat er gedaan wordt en dus breng ik waar mogelijk bij 'inspirerende dingetjes' en '- personen' een kritische noot aan.

Vervolgens ziet ego dat als hetgeen ego kent zoals wedijveren, jaloezie, alleenheerser willen zijn en dergelijken en krijg ik weer karrenvrachten geouwehoer over me heen waartoe ik niet de lust gevoel te antwoorden.

Het onderzoek waar jij kennelijk mee bezig bent en dat inspirerende voor je is heeft niets uitstaande met het gedegen zelfonderzoek dat ik voorsta dat er gedaan wordt. Dus alles wat je aan inspiratie opdoet (nog meer dingen die je je eigen maakt met kansen, gelegenheden en inspiratiebronnen) maakt de weg terug alleen maar langer en ingewikkelder.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Heb je Gurdjieff en Castaneda gelezen?

Ik heb boeken van Gurdjieff en Ouspensky gehad en er fragmentarisch uit gelezen. Van Castaneda las ik toen ik er even op googelde dit.

Carlos Castaneda was een Amerikaanse schrijver van Peruviaanse afkomst die een aantal boeken heeft geschreven over zijn relatie met en leerschool bij een indiaanse tovenaar genaamd Don Juan Matus.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

het gedegen zelfonderzoek dat ik voorsta dat er gedaan wordt...

Jij laat hier op het forum nog steeds duidelijk zien dat jij een imago voor jezelf opgebouwd hebt, en je blijft herhalen dat jij je onderzoek afgerond hebt, terwijl je duidelijk laat zien dat je nog door je ego gestuurd wordt.
Je bent snel geraakt in je ego, en dat komt omdat je nog steeds slaapt Renoir.
Als men je tegenspreekt, blijf je je verdedigend opstellen. Zo een gedrag dat je vertoont, is een teken dat jij nog steeds door je ego gestuurd wordt.

Ik laat hetzelfde zien wat jij hier ook laat zien, maar ik heb de moed om dat toe te geven, en dat maakt mij een kans-hebbende. Voor jou is de kans er niet meer, zolang jij je voor de gek houdt, en de omgeving.
Wat voor jou een leugen is Renoir, is voor mij een kans omdat ik werkelijk het aanga.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb boeken van Gurdjieff en Ouspensky gehad en er fragmentarisch uit gelezen. Van Castaneda las is toen ik er even op googelde dit.

Castaneda ken ik niet (althans niet goed genoeg om er iets over te zeggen) en G. en O. stonden tot voor enige tijd zo ver van mij af dat ik er niet toe kon komen er in te lezen. Nu lees ik hen, maar bijna zoals je een roman leest, als verhaal. Het zijn iig mensen die er een serieuze zoektocht op na hebben gehouden, daarover iig iets te melden hebben en tegelijkertijd herken ik wat Hab ergens in het begin schreef: er mist iets (wat een van hun eigen conclusies was). Desalniettemin interessant om te lezen; een dergelijke intensieve zoektocht tref je zelden aan. Bij beide ligt wel de valkuil op de loer om in het mystieke / het wonderbaarlijke te blijven hangen. En charisma hadden ze, dat kan moeilijk ontkent worden. Vandaar dat ze ook een behoorlijke, bijna slaafse, aanhang hadden.

[Rob]

Als dat kan zou ik het hier graag in dit draadje beperkt willen zien tot uitwisselingen over Gurdjieff en Ouspensky.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als dat kan zou ik het hier graag in dit draadje beperkt willen zien tot uitwisselingen over Gurdjieff en Ouspensky.

Ik heb niks te zeggen over bovengenoemde personages en kan daarom ook niks ontopics zeggen. Ik wil echter nog wel even kort ingaan op de uitspraak van Renoir dat Castaneda een misleider, een charalatan en een goochelaar zou zijn. Uit bovenstaande uitspraak van Renoir blijkt duidelijk dat hij in elk geval Castaneda nooit gelezen heeft, had hij dat wel, dan had hij geweten dat Castaneda het in zijn boeken uitsluitend heeft over zijn eigen leerweg en daarbij nooit doelt op het onderwijzen van anderen. Dus als Renoir het dan zo nodig over charlatans en aanverwanten wil hebben zou hij beter de leermeesters, en de leermeesters voor hen, die titel geven, die hebben Castaneda namelijk onderwezen, en zij zullen binnen hun traditie idd niet geweten hebben waar ze het over hadden. Waarbij we dan natuurlijk nog de twijfel kunnen uitspreken of deze leermeesters überhaupt wel bestaan hebben en dat Castaneda, als begenadigd schrijver, alles bij elkaar verzonnen heeft om gewoon een paar leuke, pakkende, boeken te schrijven waar een spiriruele goegemeente mee op de loop is gegaan, want dat kan ook maar zo.....

Maar goed terug on topic.....

[moi]

http://youtu.be/RbhTdTpkdRE

Zwijg, Luister,Zie, Ervaar!

Zoniet, Zwijg niet, Luister niet, Ervaar niet!

In volle aandacht van alle zintuigen....

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als dat kan zou ik het hier graag in dit draadje beperkt willen zien tot uitwisselingen over Gurdjieff en Ouspensky.

Een redelijk verlangen echter ik ben datgene wat ik gelezen heb inmiddels kwijt.

[Mara]

Wat ik hierboven schreef zeg ik niet zomaar.
Ik heb de geschriften van Gurdieff en Castaneda leren kennen toen ik een jonge twintiger was. Nu ben ik een montere zestiger. Mijn conclusie is dus het gevolg van veertig jaar mentaal geploeter!
Gurdieff leerde ik kennen door Ouspensky's boek: "In search of the miraculous". Van Gurdieff heb ik "Meetings with remarkable men" gelezen en "Views from the real world". "Beelzebubs tales" vond ik onleesbare warrige onzin.
Ik heb een boek gelezen over zijn laatste levensjaar: "Idiots in Paris" (Bennet), zeer ontnuchterend. Ook heb ik de boeken gelezen van Robert de Ropp, een leerling van Ouspensky en die relativeert de ideeën van zowel G. als O. zeer sterk in zijn autobiografie geschreven op het einde van zijn leven.
Nogmaals, het is mijn conclusie. Wat iemand anders met de ideeën van G. en O. doet is zijn eigen zaak.
Wat Castaneda betreft: het is wel ongeveer bewezen dat hij de hele Don Juan uit zijn duim gezogen heeft.
Een grappige anekdote: In een van zijn boeken (ik geloof 'Tales of power') beschrijft hij de techniek van de 'gait of power', waarbij je blindelings in het totale duister door de bossen snelt. Ik heb dat eens uitgeprobeerd in een bos dicht bij de woning van mijn ouders. Na een paar keer flink tegen een boom geknald te zijn, ben ik met een bloedneus en duizelig wankelend naar huis gegaan en heb het nooit meer geprobeerd!

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Een grappige anekdote: In een van zijn boeken (ik geloof 'Tales of power') beschrijft hij de techniek van de 'gate of power', waarbij je blindelings in het totale duister door de bossen snelt. Ik heb dat eens uitgeprobeerd in een bos dicht bij de woning van mijn ouders. Na een paar keer flink tegen een boom geknald te zijn, ben ik met een bloedneus en duizelig wankelend naar huis gegaan en heb het nooit meer geprobeerd!

Ik zie het zo voor me moedig is het wel.