Het subjectieve verhaal

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat is in ieder geval niet correct. De zintuigen zijn niets anders dan een instrument van waarneming. Een oor hoort, een neus ruikt, een oog ziet etc. Alles wat er daarna mee gebeurt is niet toe te schrijven aan de zintuigen.

Ik zie geen tegenspraak in wat ik schrijf. Het verschijnsel heeft geen 'weet' van bewustzijn. Ook ik die wel 'weet' heb van bewustzijn ervaar als verschijnsel nog steeds dat mijn oor hoort, mijn neus ruikt etc.

Verder is wat je schrijft correct. Het oog ziet en is daarmee een instrument voor zintuigelijk bewustzijn. Mijn oog-instrument neemt al wat in kwaliteit af en dus maak ik gebruik van een extra instrument wat men bril noemt.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik zie geen tegenspraak in wat ik schrijf. Het verschijnsel heeft geen 'weet' van bewustzijn. Ook ik die wel 'weet' heb van bewustzijn ervaar als verschijnsel nog steeds dat mijn oor hoort, mijn neus ruikt etc.

Verder is wat je schrijft correct. Het oog ziet en is daarmee een instrument voor zintuigelijk bewustzijn. Mijn oog-instrument neemt al wat in kwaliteit af en dus maak ik gebruik van een extra instrument wat men bril noemt.

Ik wil in geen geval muggenziften maar als je schrijft

De zintuigen veroorzaken de scheiding tussen 'ik' en de wereld. Waardoor 'ik' meent dat hij/zij een afgescheiden persoon is in de wereld.

dan geef je te veel waarde aan de zintuigen. Afgescheidenheid wordt niet veroorzaakt door de zintuigen.

Ik probeer je te volgen, maar ik heb echt soms moeite met je manier van schrijven.

Ik weet b.v. niet wat je onder 'zintuiglijk bewustzijn' verstaat. Een zintuig is een instrument en bewustzijn (zowel kleine b als grote B) is van een andere orde.

En wat bedoel je als je schrijft 'het verschijnsel heeft geen weet van bewustzijn'?
Verschijnsel is een verzamelnaam voor alles dat wat wordt waargenomen. Men noemt het ook wel objecten. Een een verschijnsel of een object kan ook een (ander) persoon zijn. Hoezo heeft een verschijnsel geen weet van bewustzijn?

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waarnemendheid kan alleen begrepen worden door niet-zelf (als in weten wat je bent), gelatenheid heeft ook betekenis voor 'zelf'. Als in: gelaten een bepaalde situatie ondergaan. Of zoals Anna schrijft 'terugnemen'. En wat neem je terug? Zelf. Indien aanwezig natuurlijk.

Ik heb nooit de neiging zelven tegemoet te komen.

Laat ik het eens anders voorstellen. Ik kijk naar wat ik zie als ik voor mij zelf uitspreek 'ik ervaar mij in een staat van gelatenheid.'. Ik laat nu alles over mij heen komen zonder daarbij een voorkeur te hebben. Maar ik hoor het buurmeisje van twee kraaien van plezier en het stoort mij in mijn concentratie dus doe ik het raam dicht. Nu kijk ik naar mij zelf en spreek uit 'in aanwezigheid te zijn'. Er is een geluid dat mijn aandacht vraagt (en ik vergeet waar ik mee bezig ben.). In het geval van gelatenheid is er een verhaal gaande, in het geval van aanwezigheid ben ik alleen maar aanwezig.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik wil in geen geval muggenziften maar als je schrijft

dan geef je te veel waarde aan de zintuigen. Afgescheidenheid wordt niet veroorzaakt door de zintuigen.

Ik probeer je te volgen, maar ik heb echt soms moeite met je manier van schrijven.

Ik weet b.v. niet wat je onder 'zintuiglijk bewustzijn' verstaat. Een zintuig is een instrument en bewustzijn (zowel kleine b als grote B) is van een andere orde.

En wat bedoel je als je schrijft 'het verschijnsel heeft geen weet van bewustzijn'?
Verschijnsel is een verzamelnaam voor alles dat wat wordt waargenomen. Men noemt het ook wel objecten. Een een verschijnsel of een object kan ook een (ander) persoon zijn. Hoezo heeft een verschijnsel geen weet van bewustzijn?

Rob, muggenziften is heel belangrijk in dit werk. Het kan leiden tot duidelijkheid.
Echter deze excercitie van rede en redelijkheid van jouw kant slaat niet aan.
Alleen jij weet dat je je in een taaldiscussie bevindt en dat het niets te maken heeft met waar het werkelijk om gaat.

Je wijst oa volkomen terecht op het gebruik van het woord verschijnsel. Dat is een heel raar woord in dit verband.
Object is een heel goed woord want dan weet iedereen precies wat er wordt bedoeld. Het geeft ook een onmiddellijke relatie aan met het tegendeel van object, nl het begrip 'subject', en dat is nu precies waar het in deze discussie over zou moeten gaan: wat is het onderscheid en de relatie tussen object en subject!
Scherp onderscheidingsvermogen is noodzakelijk om het juiste verband te leren kennen.
Dat zwaard heeft nog lang niet iedereen getrokken.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik wil in geen geval muggenziften maar als je schrijft

dan geef je te veel waarde aan de zintuigen. Afgescheidenheid wordt niet veroorzaakt door de zintuigen.

Ik probeer je te volgen, maar ik heb echt soms moeite met je manier van schrijven.

Ik weet b.v. niet wat je onder 'zintuiglijk bewustzijn' verstaat. Een zintuig is een instrument en bewustzijn (zowel kleine b als grote B) is van een andere orde.

Het lichaam (verschijnsel) is drager van bewustzijn binnen de illusie.
En maakt gebruik van de zintuigen om waar te nemen. Daardoor zien zelven zich afgezonderd van elkaar. Ik bén jou niet. (ik-jij verhouding)

Dus waar ik 'zintuigelijk bewustzijn' schrijf bedoel ik de wijze van zintuigelijk waarnemen in 'de wereld'. Dit ter onderscheiding van enkelvoudig bewustzijn waar 'de persoon' niet in aanwezig is en ook niet aanwezig in kan zijn.

Op zintuigelijke wijze is enkelvoudig bewustzijn meervoudig aanwezig. Dwz aanwezig in de verschijningen (8 miljard mensen).

En wat bedoel je als je schrijft 'het verschijnsel heeft geen weet van bewustzijn'?
Verschijnsel is een verzamelnaam voor alles dat wat wordt waargenomen. Men noemt het ook wel objecten. Een een verschijnsel of een object kan ook een (ander) persoon zijn. Hoezo heeft een verschijnsel geen weet van bewustzijn?

Als verschijnsel neemt men middels zintuigen waar.

Verschijnselen is niet alleen iets wat je waarneemt. Je 'bent' zelf ook een verschijnsel wat waargenomen wordt. Ik schrijf 'bent' tussen aanhalingstekens omdat ieder verschijnsel 'wordend' is. Ook het verschijnsel Rob is 'wordend'.

Rob is geen blijvendheid. Waar enkelvoudig bewustzijn wel blijvend (zijnde) is.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik heb nooit de neiging zelven tegemoet te komen.

Laat ik het eens anders voorstellen. Ik kijk naar wat ik zie als ik voor mij zelf uitspreek 'ik ervaar mij in een staat van gelatenheid.'. Ik laat nu alles over mij heen komen zonder daarbij een voorkeur te hebben. Maar ik hoor het buurmeisje van twee kraaien van plezier en het stoort mij in mijn concentratie dus doe ik het raam dicht. Nu kijk ik naar mij zelf en spreek uit 'in aanwezigheid te zijn'. Er is een geluid dat mijn aandacht vraagt (en ik vergeet waar ik mee bezig ben.). In het geval van gelatenheid is er een verhaal gaande, in het geval van aanwezigheid ben ik alleen maar aanwezig.

Enkelvoudig bewustzijn spreekt nooit een voorkeur uit voor wat het waarneemt.
Het neemt waar zonder oordeel over dát wat het waarneemt. Lawaaiige buurmeisjes zijn een waarneming zonder oordeel. Als persoon kun je bepalen dat je beter je bezigheden kunt voortzetten zonder dat lawaai en sluit je het raam.

De essentie is dat je geen ik-jij verhouding aangaat met het buurmeisje. Je schouwt het lawaai gelaten en besluit je af te sluiten van het lawaai. Dan gebeurd er niks wat 'zelf' veroorzaakt.

In zelf kun je ook met een rooie kop van kwaadheid naar de moeder schreeuwen dat 'dat kreng' eens een keer opgevoed moet worden. Dat helpt natuurlijk niks, maar dan bevestig je wel het 'zelf'.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik probeer je te volgen, maar ik heb echt soms moeite met je manier van schrijven.

Dat kan ik begrijpen. We leven in een wereld waar subjecten (meervoud) en objecten (ook meervoud) niet alleen door elkaar bestaan maar ook in elkaar bestaan.

Ieder mens is zowel waarnemend subject als waargenomen object.

In de illusie dan. Waarnemend subject en waargenomen object zijn beide aanwezig in jou, Rob. En zijn beide ook aanwezig in Bassie.

Dus als Bassie Rob ontmoet, dan neemt Bassie Rob waar als object en neemt Rob Bassie waar als object.

Wij 'twee' (tweeheid!) nemen elkaar afgezonderd waar omdat we beiden zowel waarnemend subject zijn als waargenomen object zijn.


---------------------------

Hier beschrijf ik dus even "de illusie in act", alles wat tweeheid is, is illusie.
In Werkelijkheid zijn wij beiden niet afgesneden van Waarheid.
Het gaat om weten/begrijpen van bovenstaande.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Enkelvoudig bewustzijn spreekt nooit een voorkeur uit voor wat het waarneemt.
Het neemt waar zonder oordeel over dát wat het waarneemt. Lawaaiige buurmeisjes zijn een waarneming zonder oordeel. Als persoon kun je bepalen dat je beter je bezigheden kunt voortzetten zonder dat lawaai en sluit je het raam.

De essentie is dat je geen ik-jij verhouding aangaat met het buurmeisje. Je schouwt het lawaai gelaten en besluit je af te sluiten van het lawaai. Dan gebeurd er niks wat 'zelf' veroorzaakt.

In zelf kun je ook met een rooie kop van kwaadheid naar de moeder schreeuwen dat 'dat kreng' eens een keer opgevoed moet worden. Dat helpt natuurlijk niks, maar dan bevestig je wel het 'zelf'.

Ja dat is wel duidelijk. Het ging me dan ook over het effect van gelatenheid dat een verhaal wordt vanwege de opgelegdheid van het gebeuren er gelaten onder te zijn.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dat kan ik begrijpen. We leven in een wereld waar subjecten (meervoud) en objecten (ook meervoud) niet alleen door elkaar bestaan maar ook in elkaar bestaan.

Ieder mens is zowel waarnemend subject als waargenomen object.

In de illusie dan. Waarnemend subject en waargenomen object zijn beide aanwezig in jou, Rob. En zijn beide ook aanwezig in Bassie.

Dus als Bassie Rob ontmoet, dan neemt Bassie Rob waar als object en neemt Rob Bassie waar als object.

Wij 'twee' (tweeheid!) nemen elkaar afgezonderd waar omdat we beiden zowel waarnemend subject zijn als waargenomen object zijn.


---------------------------

Hier beschrijf ik dus even "de illusie in act", alles wat tweeheid is, is illusie.
In Werkelijkheid zijn wij beiden niet afgesneden van Waarheid.
Het gaat om weten/begrijpen van bovenstaande.

Ik kan je volgen en ik ben het bijna ( ) helemaal met je eens.

Ik wil je alleen het volgende ter overweging meegeven: het lijkt er op alsof je zegt dat er meerdere subjecten zijn, b.v. een gerelateerd aan jou, een aan mij. Maar als je over subject spreekt in de zin van dat wat wij in essentie zijn (je gebruikt volgens mij ook woorden als niet-zelf of zijnde ..., of enkelvoudig bewustzijn) dan is er daar maar 1 van. Dat wat ik in essentie ben, is exact wat jij in essentie bent, so to speak. In essentie zijn wij geen twee, is er geen twee.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik kan je volgen en ik ben het bijna ( ) helemaal met je eens.

Ik wil je alleen het volgende ter overweging meegeven: het lijkt er op alsof je zegt dat er meerdere subjecten zijn, b.v. een gerelateerd aan jou, een aan mij. Maar als je over subject spreekt in de zin van dat wat wij in essentie zijn (je gebruikt volgens mij ook woorden als niet-zelf of zijnde ..., of enkelvoudig bewustzijn) dan is er daar maar 1 van. Dat wat ik in essentie ben, is exact wat jij in essentie bent, so to speak. In essentie zijn wij geen twee, is er geen twee.

Klopt, in essentie schijnt in Bassie hetzelfde bewustzijn de wereld in als in Rob.
Bij zowel Rob als Bassie gebeurd dat op zintuigelijke wijze.

In de Werkelijkheid is er dus één (waarnemend) subject, in de illusie zijn er twee (meerdere) subjecten. De illusie wordt opgewekt omdat zowel Bassie als Rob vandaag twee verschillende waarnemingen hebben gedaan. Bassie en Rob hebben zo ook ieder hun gedachten over die verschillende waarnemingen.

Het is de wijze waarop bewustzijn zichzelf gedeeld heeft en toch één is gebleven.
Iemand die het enkelvoudig bewustzijn niet gerealiseerd heeft, die begrijpt de vetgedrukte zin niet omdat deze met zichzelf in tegenspraak is.

Vandaar ook mijn misschien verwarrend taalgebruik voor sommigen. Als ik over de Werkelijkheid spreek dan heb ik het over enkelvoudig bewustzijn. Als ik het over de illusie heb dan dan spreek ik van zintuigelijk bewustzijn.

Het zal je dan ook duidelijk zijn dat het lichaam drager is van bewustzijn.
Het maakt gebruik van de zintuigen van het lichaam in kwestie.
Daarom weet ik ook dat ik mijn lichaam (verschijning, object) niet ben.