Karl Renz

[Darsho]

> On 14 Nov 2022, at 09:41, webmaster@waarheidvinding.nl wrote:
>
> Hi Boni,
>
> Ik heb een forum om dit soort gezegden te becommentariëren maar bij Karl Renz begin ik daar niet eens aan. Het is neo advaitist pur sang.
> Hij interpreteert Nisargadatta op een wijze dat de noodzaak tot ont'dekken ontbreekt en daar gaat het nou juist om.
> Dit alles verpakt in destructieve onverschilligheid (who cares wat jou wel zal aanspreken maar mij doet het dat zeker niet) is dit een dodelijk concept.
> Dat er niemand verlicht is heeft een geheel andere oorzaak dan hier voorgespiegeld, er is niemand verlicht omdat er niemand, niet iemand, is.
>
> Je inlaten met zo'n figuur zet je op het verkeerde spoor, blijf daar beter van weg.
>
> Groetjes,
> Laurens

...

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

...

Behalve dat ChatGTP geen kaas heeft gegeten van wat realisatie nu feitelijk is heeft vergelijken van uitspraken van hotemetoten, altijd doende flink aan de weg te timmeren, geen enkele zin.

Verder is neo advaita alleen voor ingewijden want als de gezalfde spreekt vanuit de hemelse sferen heeft de gezegende, met uitzondering van de ingewijden, onbekend met het fenomeen geen flauw benul waar die het over heeft. Kortom het neo advaïstisch gebazel is gebaseerd op hypothese.

Iedere aanbevolen actie tot doen door de aanhang van de scene wordt weggelachen als zijnde onnodig onder begeleiding van het alleen voor ingewijden begrijpelijk jargon 'omdat je het al bent'.

Datgene wat neo-advaïsten doen is het resultaat van onderzoek van anderen als het eigen uitgangspunt nemen. Een zoeker heeft ont'dekt of is er proefondervindelijk achter gekomen dat er niets te bereiken valt en neo advaiisten kraaien dat na. Echter in dat zoeken, het doen, zit de kracht van gewijsde niet in het slechts aanhoren van deze kennisoverdracht.

...Het 'ontdekken' waarover je spreekt is al een concept van de zoeker die zichzelf als gescheiden ervaart. Wie zou er moeten ontdekken? Het idee van een noodzaak verraadt een verborgen aanname: dat er iets te bereiken valt. Maar wat ben jij zonder dit verhaal van moeten?

De zoeker ervaart zichzelf nou eenmaal als gescheiden, dat kun je wel laatdunkend het concept van de zoeker noemen het blijft een feitelijke omstandigheid. In datzelfde concept waarin de zoeker verkeerd kan de zoeker zoeken en ontdekken. De gezalfde overziet dan wel al die onzin maar uit arrogantie de zoeker onderwijzen op zijn eigen hemelse niveau getuigd nou niet bepaald daarvan met een 'wetende' te maken te hebben.

De 'destructieve onverschilligheid' die je ziet, is slechts de doorbraak van het besef dat er geen spoor is om op te verdwalen – geen thuis, geen weg, geen reiziger. Dit is geen filosofie van apathie, maar de ontmanteling van elk streven als projectie van het ik.

Verzuimd is dit gezegde te laten voorafgaan door 'indien ontdekt is' hetgeen doorgaans niet het geval is. Dus je praat tegen wat ik noem 'gelovers' over zoiets als 'de hemel' en daar hebben die gelovers in de verste verte nog geen flauw benul van. Ze ontvangen ook dit weer als kennis en het bereikt geen intrinsiek weten en hebben er behalve als zijnde kennis helemaal niets aan.

De onverschilligheid is wel degelijk in de trant van 'maak je niet druk je bent het al', terwijl dat 'geloofstechnisch helemaal het geval niet is. De apathie schuilt er dus in niks te hoeven doen, waarmee de ontmanteling van dat 'ik' dan ook niet tot stand komt.

Je zegt: 'Er is niemand verlicht omdat er niemand is.' Precies! Maar wie maakt zich dan zorgen om het 'juiste spoor'? Alleen het ik-project, dat zichzelf als scheidsrechter tussen waar en onwaar positioneert. Zolang je een 'verkeerd spoor' aanwijst, houd je de illusie van keuzevrijheid in stand.

Dat er niemand is heeft een geheel andere oorzaak dan hier voorgespiegeld, er is niemand omdat er (in de hemel) geen persoonlijke identiteit is. Maar het helpt niet, zijnde in de hemel te spreken tot de gelovigen op aarde die vastzitten in hun concepten. Het heeft weinig zin ze de hemel voor te houden als zijnde hun werkelijkheid zoals Renz doet. Waarheidvinding is geen vertolking van een 'ik' en daarmee ook geen positionering tussen waar en onwaar. En ja als gelovige heb je gewoon nog de keus. Dat dat maar een illusie is dat heb je gehoord, en horen is geen intrinsiek 'weten'.

Wat Renz zegt moet worden bezien als zijnde hypothese, een veronderstelling. Het heersende geloof te bestaan wordt nu geloof niet te bestaan. Maar wanneer je in India aan z'n voeten hebt gezeten en geïnvesteerd in het gedachtengoed is het maar moeilijk loslaten. Vooral niet als je er op fora goed sier mee kunt maken. Dan liever deze tegenargumenten maar niet mee te wegen, in diskrediet brengen of gewoon simpel weglachen zoals je eerder deed. Of zoals nu toch je gelijk zoeken middels ChatGTP.

Nisargadatta's 'medicijn' is geen ontkenning van ontwaken, maar de erkenning dat elk zoeken naar verlichting de zoeker als entiteit bevestigt.

Daar heeft Nisargadatta (onder voorbehoud) gelijk in. Ad 1, ontwaken behoort tot de mogelijkheden hetgeen betekend dat je daar niet per definitie al bent zoals Renz zegt. Ad 2, er bestaat een kans dat zoeken de entiteit juist bevestigd en de zoektocht ontaard in een zoeken naar de 'wie' in plaats naar de 'wat' je bent. Echter gedegen zelfonderzoek is dusdanig (ontwikkeld) dat dat niet tot de mogelijkheden behoort. En anders was er dit forum om je in het gareel te houden.

Wat blijft er over als je niet kunt vinden wie er zou moeten zoeken?

Dat is nou precies de teneur van neo-advaita, de aanname dat er niets is te vinden gumt het resultaat van het zoeken uit met het ondubbelzinnige niet uitgesproken advies er niet aan te beginnen.

Zo ben ik al vanaf 2010 bezig al dit soort 'onzin' te rectificeren en de lust bekruipt me om hier verder nog op in te gaan want het is volstrekt zinloos dat te doen. Je wilt het al langer dan 10 jaar lang niet eens overwegen dus waarom nu ineens wel. Het was toch alleen maar lachen geblazen hier. En nu heb je een nieuw speeltje, ChatGTP, die met behulp van neo advaitistische uitspraken de bevestiging moet leveren van je hypothese. Terwijl jij nog helemaal verguld was van de bevestiging heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt eens door te vragen of dit wel materie is die ChatGTP kan behappen. Het systeem antwoord 'Waarheid is iets wat voorbij woorden en concepten ligt—en dat is iets wat geen machine of intellectueel systeem kan vangen.'. Maar dat was al wel evident, althans voor mij.

Of als de link niet werkt 'Kan Artificiële intelligentie helpen bij het doen van GZO'.

[Laurens]

Nisargadatta's radicaliteit: Renz benadrukt Nisargadatta's focus op het onvindbare van het zelf ("You cannot find yourself"), niet als ontkenning van verlichting, maar als directe weg voorbij conceptuele dualiteit.

Allereerst:



Dat gezegd hebbende:

Er is in de neo advaita vaak sprake van haalbaarheid van 'het direct zien' oftewel de entiteit doorgrond in één plotseling helder moment zijn ware identiteit, waarbij de persoon oplost of anders gezegd is verdwenen. Maar het is uiterst zeldzaam dat dat voorkomt. Voorbij conceptuele dualiteit zou ik dat niet noemen want ook een gerealiseerde blijft onderhevig aan de zwaartekracht en daarmee aan de dualiteit. Maar dat is geen weg in de zin dat die begaanbaar is.

Het eerste, het onvindbare zelf, bewaar ik tot het laatst want daar is meer over te zeggen dan hier uitgedrukt. Wanneer je, als gewone sterveling, zelfs maar oppervlakkig, zoekt vind je een zelf. Dus dat gezegde is gewoon prietpraat. Ga je datgene wat je denkt over dat zelf, je aannames, onderzoeken op een werkelijk bestaan dat zijn ze op het moment dat je dat doet al niet meer te vinden. Zijn ze er dan niet? Jawel want even tevoren kon je ze nog aanwijzen en nadat ze verdwenen zijn komen ze gewoon weer terug. Blijf je dat een tijd onderzoeken dan blijkt het denken er over niet waar, in de betekenis van onveranderlijk, te zijn. Gedachten komen en gaan en hebben dus geen eeuwigheidwaarde én zijn dus niet 'wat' je bent want dat wat je bent is onveranderlijk. Maar zeggen dat ze onvindbaar zijn is neo advaïstisch gebazel. Je moet dat zelf empirisch vaststellen anders heeft zo'n gezegde helemaal geen enkele betekenis. Een neo advaitist zoekt dus niet meer.

De kritiek verwart Renz' ontkenning van de zoeker met een ontkenning van verlichting. Voor Renz is de "noodzaak tot ontdekken" juist het laatste obstakel – een subtiele vorm van spiritual materialisme dat het ik via de achterdeur handhaaft.

Het 'ik', de gedachten over iets zijn, is datgene wat je vervangen hebt voor wat je werkelijk bent. Nu is er de aanname van het zijn van een 'ik' en dat is prima zo, maar je bent dat niet. Wat je wel bent moet je ont'dekken. Ben je zo ver dat je werkelijk wilt weten 'wat' je bent dan vormt dat 'ik' een levensgroot obstakel. Ten eerste omdat je al een heel leven lang hebt gewerkt met een 'ik'. Het is datgene wat je al jaren denkt te zijn en dat tamelijk vaste vormen heeft aangenomen. Dat raak je niet zomaar kwijt. Achteraf besef je dan wel dat dat 'ik' maar een luchtballon is geweest en zo door te prikken maar in het begin heb je er erg veel last van. Het 'ik' heeft namelijk een bodyguard aangenomen in de vorm van een 'ego' en dat doet er alles aan om te zorgen dat dat 'ik' niet aan zichzelf verliest. Er is dus heel veel weerstand om er achter te komen 'wat' je bent.

Het eerste waar je mee te maken krijgt is dan ook de weerstand van het ego en dat is beslist niet het laatste obstakel zoals Renz je wilt doen geloven. Renz oppert dat als je onderzoek doet naar dat 'ik' je dat 'ik' dan versterkt. Misschien doelt hij op een onderzoek dat verder gaat in het geloof te bestaan maar is niet het geval in het eliminatieve gedegen zelfonderzoek.

Ik laat het hierbij en becommentarieer niet je verdere mails met uitspraken naar Karl Renz door ChatGTP. Ik zou niet weten waarom je je zou laten volstoppen met informatie en dat vervolgens ook nog laten beoordelen door ChatGTP, alleen om er goede sier mee te maken omdat het je idee versterkt, want je hebt er geen reet aan. Het is geen weg waar het langs zou kunnen gaan.